Wielu ludzi kojarzy tymi kryształkami, służącymi do poprawiania smaku herbaty, oraz z „białą trucizną”, formą węglowodanu, która zajmuje szczytową pozycje w indeksie glikemicznym i której najbardziej należy unikać. Zapewne zainteresujecie się tym, że cukier stołowy wcale nie zajmuje w indeksie glikemicznym najwyższej pozycji! Pospolity cukier do herbaty w indeksie glikemicznym plasuje sie mniej więcej w środku stawki, ustępując miejsca takim produktom, jak ziemniaki, biały ryż, białe pieczywo.
Wielu ludzi, którym to mówię, nie może wprost w to uwierzyć. Dlaczego tak właśnie jest? Cukier stołowy to połączenie glukozy i fruktozy, dwu sacharydów. Otóż glukoza, lokująca się wysoko w indeksie, jest kojarzona z fruktozą, która zajmuje jedno z miejsc na przeciwnym końcu tabeli. Stąd mieszanina obu cukrów jest sklasyfikowana gdzieś w jej środku.