Kuchnia japońska urzeka urodą potraw. Kolorowe kompozycje bardziej przypominają obrazki niż potrawy.
A wszystko ze świeżych produktów, bo tu nie magazynuje się i nie mrozi żywności.
Wiele dań przyrządza się ze świeżo złowionych ryb i owoców morza. Buddyzm zabrania zabijania ssaków, dlatego potrawy mięsne byty kiedyś w Japonii zupełnie nieznane. Nie hodowano bydła, długowieczni Japończycy nie jadali mleka i nabiału.
Białka dostarczała głównie soja, którą przyrządza się pod różną postacią: jarzynki, pasty, tofu, mleka. Potrawy gotuje się często na parze, dusi, krótko smaży, co pozwala zachować ich naturalny aromat i wartość odżywczą.
W Japonii nie używa się pikantnych przypraw. Każde danie jest delikatne, ma swój niepowtarzalny, specyficzny morski smak. W południe warto zjeść zupę lub tofu w sosie sojowym, a na posiłek główny wieprzowinę lub ryż z warzywami. A najlepszą przekąską przez cały dzień będzie sushi i inne smaczne kąski, np. yosenabe. Spożywa się je bez pośpiechu, pałeczkami.
Sushi, najbardziej znana japońska potrawa, to delikatne ryżowe kąski, przyrządzane najczęściej z dodatkiem surowych ryb, mięczaków lub skorupiaków. Owija się je zazwyczaj w algi, np. nori, dostępne i u nas. Na sushi należy odpowiednio ugotować ryż, z dodatkiem octu, cukru i soli. Pojedyncze porcje formuje się w kształcie rożków (to najprostszy sposób), lub w roladki. Podaje się z rozmaicie przyrządzonymi jarzynami lub jajkami.
Sashimi to ryba podawana na surowo we wszystkich tradycyjnych japońskich posiłkach. Pokrojoną w paski serwuje się jako przekąskę przed ciepłymi daniami.
• SIOGAJAKI – wieprzowina smażona, przyprawiona świeżym kłączem imbiru.
• HIYA YAKO – błyskawiczna przekąska z pokrojonego tofu wymieszanego z posiekanym porem i imbirem, przyprawiona sosem sojowym.
• TEMPURA – ta nazwa oznacza i sposób przyrządzania potraw, i samo danie. Są to kawałki ryb, owoców morza lub warzyw (porcje na jeden kęs), maczane w naleśnikowym cieście i wrzucane na parę sekund do wrzącego oleju z sezamu.