Od pewnego czasu węglowodany nie cieszą się dobrą sławą wśród ludzi starających się żyć zdrowo i dbać o swoją kondycję. Obwinia się je za nadwagę, otyłość i wiele innych chorób, a ktoś nadal opierający swoją dietę na nich jest postrzegany jako szaleniec igrający z ogniem. Jeszcze niedawno na popularnych „węglach” opierała swoją dietę niemal całość kulturystów, obecnie wyraźnie się od nich odchodzi na rzecz tłuszczów. Według mnie sporą część zasług w tej zmianie postrzegania roli węglowodanów ma prasa oraz przemysł suplementacyjny, a także odkrycie na nowo diety Atkinsa oraz jej pochodnych. Jeśli z wielu źródeł – prasy, zawodników, reklam firm – wyzierają na ludzi hasła wynoszące pod niebiosa zalety spożywania tłuszczów i wady węglowodanów, to trudno żeby odbierający je w pewnym momencie nie zaczęli im ulegać. Reklama wnika w nas, zmieniając sposób postrzegania pewnych rzeczy z tej też przyczyny postanowiłem się wyłamać z tego frontu walki z cukrami i stanąć okoniem przeciwko nowej modzie. Poza tym zawsze stałem na stanowisku, że co za dużo, to niezdrowo – a przegięcie w temacie węglowodanów jest ewidentne. Przecież oprócz negatywów mają także pozytywy. Owszem, jeśli ktoś będzie wsuwał codziennie ich ogromne ilości, w końcu napyta sobie biedy – ale w rozsądnych dawkach są one przecież bardzo ważnym czynnikiem, bez którego organizm nie może normalnie funkcjonować.
Dieta to przede wszystkim trzy makroskładniki: tłuszcze, węglowodany i białka. Wszystkie są źródłem energii, jednak różnią się od siebie sposobem jej dostarczania. Białka i tłuszcze oddają energię w postaci kalorii, jednak zanim organizm z niej skorzysta, musi minąć pewien czas. Białka są w stanie przyjąć formę glukozy, jednak wymaga to przeprowadzenia całego szeregu procesów przemiany. Organizm nie jest w stanie szybko skorzystać z tego źródła. Tymczasem węglowodany są źródłem kalorii, które bardzo łatwo dają się przekształcać w glukozę i niemal natychmiast po spożyciu są dostępne dla organizmu.
To wtaśnie glukozę zużywa organizm do wytwarzania ciepła oraz produkcji ATP, substancji magazynującej i uwalniającej energię w miarę potrzeb komórek mięśniowych. Glukoza jest zużywana na potrzeby energetyczne na dwa sposoby: z udziałem tlenu lub bez niego. We wnętrzu większości komórek organizmu znajdują się mitochondria, które spalają glukozę przy udziale tlenu. Natomiast czerwone krwinki, nie posiadające mitochondriów w swoim składzie, zużywają glukozę beztlenowo. Wiem, że może to wyglądać na jakąś lekcję chemii, ale specjalnie o tym mówię, żebyście bardziej docenili rolę węglowodanów w funkcjonowaniu ciała człowieka.